တန္ေဆာင္တိုင္ပဲထင္ပါတယ္။အခန္းတိုင္းကအသီးသီးပေဒသာပင္ေတြသီျက၊ဒီဇိုင္းလွလွစကဿကူေလးေတြညွပ္ျကနဲ့ဆရာမေတြေရာေက်ာင္းသားေတြပါအလုပ္မ်ားတဲ့အခ်ိန္ေလးေပါ့။အဖိတ္ေန့မွာပေဒသာပင္အမွီပို့ရေတာ့မယ္ေလ။အျပုိင္အဆိုင္သူမ်ားအခန္းေတြထက္လွေအာင္လုပ္ျကတာေပါ့။က်ြန္မတို့ေက်ာင္းကပေဒသာပင္ကိုေတာ့နွစ္စဥ္နွစ္တိုင္းပို့ေနျကသိမ္ေတာ္ျကီးနဲ့ဘုရားငါးဆူေက်ာင္းတိုက္ပဲျဖစ္ပါတယ္။အိုးစည္ဒိးုပတ္လည္းပါတာမို့အေတာ္ပဲေပ်ာ္ဖို့ေကာင္းပါတယ္။ေနပူပူေနျပင္းေသာ္လည္းလမ္းေလ်ွာက္ျပီးလွည့္လည္ရတာရင္ထဲမွာေတာ့လမင္းျကီးထိန္လင္းေနသည့္အလားခံစားရပါတယ္။ကေလးအရြယ္မို့လို့လားမသိအေပ်ာ္ဆိုရင္ထိပ္ဆုံးကပါခ်င္တယ္ေလ။သိမ္ေတာ္ျကီးေရာက္ရင္ဘုရားရိပ္ကေအးခ်မ္းတာေရာကြက္သစ္အရပ္ကတာဝန္ယူေက်ြးေမြးတဲ့မိုးသီးေဖ်ာ္ရည္နဲ့မုန့္တီေလွာ္စားေသာက္ရတဲ့အတြက္ရင္ထဲဝယ္ေအးျမျပီးေမာပန္းသမ်ွေတြေပ်ာက္ကုန္ပါေတာ့တယ္။အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ဘုရားငါးဆူေက်ာင္းဆီသို့ဆက္လက္ဦးတည္ျကတယ္။အဲဒီမွာလည္းေက်ြးေမြးဧည့္ခံဖို့ကန္ဖ်ားရပ္ကအဆင္သင့္ေစာင့္ေနျကတယ္။ဘုရားငါးဆူေက်ာင္းမွာဒီအခ်ိန္ဆိုရင္အသံမစဲေဝသနဿတရာဇာတ္ေတာ္ျကီးကိုဦးဇင္းေတြရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေနတဲ့အသံေတြျကားရတယ္။ေက်ာင္းဝင္းထဲကဇာတ္ေတာ္ျကီးရုပ္ျကြ၊ရုပ္လုံးေတြ၊ဇာလီနဲ့ဂနာစိန္အရုပ္ေတြ၊စူစကာပုဏဿဏားျကီးပါမက်န္ေတြ့ရပါတယ္။အစားလည္းစားရဗဟုုတလည္းရကုသိုလ္လည္းရတာမို့ေနာင္နွစ္လည္းလိုက္ျကမယ္ေနာဆိုျပီးသူငယ္ခ်င္းတေတြနဲ့ကတိေတြေပးခဲ့ျကေသး။အတိတ္ဆိုအတိတ္မွာက်န္ခဲ့လည္းက်ြန္မအတြက္ကေတာ့ေက်ာင္းျကီးဟာပစဿစုန္မွာပဲရွိေနဆဲပါ။
မွ/ေဘးေဘ
No comments:
Post a Comment