စတိတ္ေန႔ရက္မ်ား(၁၇) by ko myat shein

စတိတ္ေန႔ရက္မ်ား(၁၇)
၈တန္းအေရာက္မွာ လံကြပ္တီ မ၀တ္ ၊မ်က္မွန္၀ိုင္း မတပ္၊အဟိ ံသ လမ္းးစဥ္
မက်င့္၊ဆားမခ်က္တဲ့ မဟုတ္သရုပ္ ဂႏၵီနဲ႔ အေပါင္းအသင္း ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
တကယ္ေတာ့ သူ႕နာမည္ရင္းက သန္းႏိုင္ပါ။ ဒါေပမဲ့ မဟုတ္သရုပ္မွာ ပီျပင္လြန္းေတာ့ အားလံုးက သူ႔ကို မဟုတ္သရုပ္ ဂႏၵီလို႔ မွည့္ေခၚၾကတယ္။
ကမၻာ့သမိုင္းမွာ အႏၵိယ လြတ္လပ္ေရး ဖခင္ၾကီး မဟတၱမ ဂႏၵီ အေၾကာင္း သင္ၾကားရတိုင္း တစ္ခန္းလံုးမွာ တစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳး သန္း
ႏိုင္ကို "မင္းတစ္ကိုယ္လံုးမွာ ဂႏၵီ နဲ႔တူတာဆိုလို႔ အသားမည္းတာ တစ္ခုပဲ ရွိတယ္"လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေနာက္ေျပာင္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒီငတိက ဇာတ္နိမ့္လား ဇာတ္ျမင့္လား သူကိုယ္တိုင္ မသိေပမဲ့ ဘ၀င္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ျမင့္တဲ့ေကာင္။ အထူးသျဖင့္ မဟတၱမ ဂႏၵီနဲ႔ အသား
မည္းတာျခင္း တူတယ္လို႔ အတင္စား ခံရတဲ့အခ်ိန္က တည္းကေပါ့။တစ္ခါက စိုးသန္႔က ဒီေလာက္ ဘ၀င္ျမင့္တဲ့ ေကာင္မွတ္ေလာက္ ေအာင္ ပညာေပးလိုက္မယ္ လို႔ ေက်ာင္းလြတ္ခါနီးမွာ မဟုတ္သရုပ္ ဖိနပ္ကို သြား၀ွက္ထားလိုက္တယ္။
ဂႏၵီၾကီး လိုမ်ား ကိုယ့္အတြက္ အသံုးမ၀င္ေတာ့တဲ့ ဖိနပ္တစ္ဖက္ ကို ေကာက္ရတဲ့သူ အက်ိဳးရွိေအာင္မ်ား အခန္းျပင္ကို လႊင့္ပစ္မလားလို႔ေပါ့။
ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။မဟုတ္သရုပ္ၾကီး ပါးစပ္က ပြစိပြစိ နဲ႔ စိုးသန္႔ကို
ဆီမန္းမန္း သလို က်ိန္ဆဲေနလိုက္တာမ်ား...
"ငါ့ဖိနပ္ ၀ွက္ထားတဲ့ေကာင္ ခ်ီးကားတိုက္ေသပါေစ"
"ငါ့ဖိနပ္ ၀ွက္ထားတဲ့ေကာင္ ေနာက္ဘ၀မွာ ခ်ီးစားေခြး ျဖစ္ပါေစ"
"ဒီေကာင္မွာႏွမရွိရင္ ႏွမ၊ ရည္းစားရွိရင္ ရည္းစား ငါနဲ႔ ညားပါေစ" တဲ့။
ေနာက္ဆံုးမွာ စိုးသန္႔လို ငတိကေတာင္ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ နဲ႔ မဟုတ္သရုပ္ ၾကီးရဲ႕ ဖိနပ္ ျပန္ယူေပး ရတယ္။ သူ႔မွာက ညီမေတြ အမ်ားၾကီး
ရွိတာကိုး။ အလားတူပဲ အမည္ေၾကာင့္ ေနာက္ေျပာင္ ခံရသူေတြ ရွိပါေသးတယ္။သူ႕နာမည္က "လြင္လြင္စီ"ပါ။၀ိဇၹာ/သိပၸံ မခြဲတဲ့ စနစ္ေဟာင္း
ကိုးတန္းမွာ က်ြန္ေတာ္တို႔ Phy+Chemကို တစ္ဘာသာ သင္ရတယ္။ Chemဆရာမက ေက်ာ္မိုးရွိန္ တို႔အေမ ေဒၚၾကည္ၾကည္ပါ။ဆရာမ အခ်ိန္ေရာက္တိုင္း Chem Equa ေတြကို ေဗလင္စီ ညိွၾက လို႔ ဆရာမက ေျပာလိုက္တိုင္း က်ြန္ေတာ္တို႔က သံေသးသံေၾကာင္နဲ႔ လြင္လြင္စီ
ညိွမယ္လို႔ လိုက္ေနာက္ေျပာင္ တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Chemistry အခ်ိန္ေရာက္တိုင္း လြင္လြင္စီ တစ္ေယာက္ ႏွင္းဆီဖူးေလးလို နီရဲေနတဲ့
သူ႔သႏၱာေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တင္းေနေအာင္ ေစ့ထားျပီး က်ြန္ေတာ္တို႔ ေနာက္ဆံုးတန္းကို မ်က္ေစာင္းတခဲခဲနဲ႔။
အထက(၃)မွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို သတိရလ်က္ ။ ။